Πολλές φορές τυχαίνει οι κληρονομούμενοι να μην έχουν διευθετήσει την τύχη της περιουσίας τους μετά το θάνατό τους, αφήνοντας μία διαθήκη ή μοιράζοντας αυτήν στους κληρονόμους τους, όσο είναι ακόμα εν ζωή. Ειδικότερα όταν η περιουσία αυτών απαρτίζεται από πολλά περιουσιακά στοιχεία ή όταν υπάρχουν πλέον του ενός κληρονόμοι, η κατάσταση μπορεί να περιπλακεί ακόμη περισσότερο.
Άλλωστε, όπως όλοι γνωρίζουμε δεν είναι λίγα ακίνητα τα οποία έχουν “μαραζώσει”, επειδή οι κληρονόμοι αυτών δεν ενδιαφέρθηκαν, ή επειδή είναι τόσοι πολλοί που δεν μπορούν να συμφωνήσουν στη διαχείρισή τους.
Τι μπορεί να γίνει δηλαδή σε περιπτώσεις που διαφωνούν οι κληρονόμοι για τη διαχείριση της περιουσίας; Σε αυτές τις περιπτώσεις, η λύση είναι μονόδρομος και δεν είναι άλλη από τη διανομή της περιουσίας, εξωδικαστικά ή προσφεύγοντας στα Δικαστήρια.
Εξωδικαστική διανομή
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό για να επέλθει διανομή των περιουσιακών στοιχείων, κινητών ή ακινήτων, θα πρέπει αυτά να ανήκουν σε δύο τουλάχιστον άτομα, τα οποία καλούνται κοινωνοί.
Η κοινωνία λύνεται αρχικά με κοινή συμφωνία των κοινωνών, οι οποίοι αποφασίζουν να μοιράσουν μεταξύ τους τα περιουσιακά στοιχεία, είτε με ανταλλαγή, σε περίπτωση παραδείγματος χάριν που αυτά είναι δύο ακίνητα, είτε με εκποίηση του πράγματος και μοιράζοντας τα χρήματα που θα αποκτηθούν, είτε με κάθε άλλο συμφέροντα προς όλους τρόπο. Ο τρόπος αυτός της εξωδικαστικής διανομής είναι ένα στάδιο που καλό θα ήταν να ακολουθείται πριν καταφύγουν οι κοινωνοί στο Δικαστήριο. Η συμβολή ενός εξειδικευμένου στο αστικό δίκαιο Δικηγόρου, με διαπραγματευτικές ικανότητες και γνώσεις διαμεσολάβησης μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για τους κοινωνούς και να τους “γλυτώσει” από έξοδα και χρόνο που απαιτεί η δικαστική διανομή.
Δικαστική ή αναγκαστική διανομή
Στην περίπτωση που η διανομή των κοινών πραγμάτων δεν μπορεί να επιτευχθεί με κοινή συμφωνία των κοινωνών, οποιοσδήποτε από αυτούς μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο και να ζητήσει τη λύση της κοινωνίας μέσω της διανομής των πραγμάτων. Το αρμόδιο για την αγωγή διανομής δικαστήριο είναι το Πρωτοδικείο, Μονομελές ή Πολυμελές, αναλόγως του ύψους της αξίας της διανεμητέας περιουσίας.
Στην δίκη της διανομής θα πρέπει να κληθούν όλοι όσοι έχουν εμπράγματο δικαίωμα επί των διανεμητέων πραγμάτων, αλλά και οι πιστωτές της περιουσίας, όπως παραδείγματος χάριν η τράπεζα υπέρ της οποίας έχει συσταθεί προσημείωση υποθήκης σε κάποιο από τα διανεμητέα ακίνητα. Ο λόγος είναι ότι θα πρέπει να δοθεί το δικαίωμα στους δανειστές να συμμετάσχουν στη δίκη και να εξασφαλίσουν την απαίτησή τους κατά κάποιου ή και όλων των κοινωνών, είτε ζητώντας να εγγραφεί η προσημείωση υποθήκης, η αναγκαστική κατάσχεση κλπ σε κάποιο εκ των διανεμητέων ακινήτων ή να εξοφληθεί η απαίτησή τους π.χ. από το εκπλειστηρίασμα.
Η λύση της κοινωνίας μπορεί να γίνει με δύο τρόπους, είτε με αυτούσια διανομή των επί κοινων πραγμάτων, είτε με πλειστηριασμό και διανομή του εκπλειστηριάσματος. Σε κάθε περίπτωση, την επιλογή την έχει ο Δικαστής, ο οποίος δεν δεσμεύεται από την πρόταση των κοινωνών και έχει την εξουσία να διατάξει τον συμφερότερο κατά την κρίση του τρόπο διανομής.
Αυτούσια είναι η διανομή όταν το κοινό πράγμα μπορεί να διαιρεθεί σε ίσης αξίας μέρη, χωρίς να επέλθει αλλοίωση αυτού ή μείωση της αξίας του. Τα ιδανικά μερίδια στη συνέχεια μοιράζονται ισότιμα στους κοινωνούς. Η αυτούσια διανομή επιλέγεται πάντοτε όταν το κοινό πράγμα είναι χρηματικό ποσό. Μία άλλη περίπτωση αυτούσιας διανομής είναι στα οικόπεδα, όπου ο Δικαστής θα μπορούσε να διατάξει την σύσταση καθέτων επί του συνολικού οικοπέδου και την διανομή των κάθετων ιδιοκτησιών στους κοινωνούς.
Στην διανομή με πλειστηριασμό, η οποία ως επί το πλείστον επιλέγεται όταν η αυτούσια διανομή δεν είναι συμφέρουσα για τους κοινωνούς ή έχει ως αποτέλεσμα την μείωση της αξίας τους πράγματος ή δεν μπορεί εν τοις πράγμασι να επιτευχθεί (π.χ. επειδή το κοινό πράγμα είναι μόνο ένα διαμέρισμα). Σε αυτές τις περιπτώσεις ο Δικαστής διατάσσει την πώληση με πλειστηριασμό των κοινών πραγμάτων και το χρηματικό ποσό στη συνέχεια διανέμεται στους κοινωνούς.
Τέλος, στην περίπτωση που υπάρχουν περισσότερα του ενός ακίνητα, υπάρχει η επιλογή της διανομής έκαστου εξ αυτών σε κάθε κοινωνό, με τέτοιο τρόπο ώστε ο κάθε ένας να έχει την πλήρη και αποκλειστική κυριότητα στο ακίνητο. Σε αυτή την περίπτωση, εάν η αξία ενός εκ των ακινήτων είναι μεγαλύτερη, ο κοινωνός που θα λάβει το ακίνητο με τη μεγαλύτερη αξία ενδέχεται να υποχρεωθεί στην καταβολή κάποιου χρηματικού ποσού στο έτερο κοινωνό.
Νομικές Υπηρεσίες
Η διανομή των κοινών περιουσιακών στοιχείων είναι μια διαδικασία σύνθετη και κάθε περίπτωση διαφέρει και έχει τις ιδιαιτερότητές της. Συνεπώς, είναι σημαντικό να απευθυνθεί κανείς σε έναν εξειδικευμένο στο αστικό δίκαιο Δικηγόρο προκειμένου να λάβει τις κατάλληλες συμβουλές και να ακολουθήσει την πιο ενδεδειγμένη για την περίπτωσή του διαδρομή προς τη λύση της κοινωνίας, αποφεύγοντας την σπατάλη χρηματικών ποσών σε μη σκόπιμες ενέργειες ή την αρνητική επίδραση και βλάβη της κοινής περιουσίας.
Το γραφείο μας μπορεί να αναλάβει με αξιοπιστία και αποτελεσματικότα την νομική συνδρομή σε υποθέσεις διανομής ακινήτων ή κινητών.
